مصاحبه با دکتر سپیده نصفت
سلام شبتون بخیر خیلی خیلی ممنون که دعوتمان را پذیرفتید خانم دکتر در مجله ویژن تو خیلی خوشحالیم که امشب با شما مصاحبه داریم که تجربیاتی که دارید به ما بفرمایید و دوستانی که این تجربیاتو می‌شنوند که اکثر دوستان در تورنتو هستند از تجربیات شما استفاده بکنند
بفرمایید که تو حوزه تخصصی خودتون از کی شروع کردید از چه سالی تورنتو تشریف آوردید و در مورد داروخانه تون هم بفرمایید که خیلی خوشحال میشیم که از تجربه شما استفاده بکنیم
با سلام خیلی ممنونم که این فرصت را در اختیار من قرار دادید که با هم صحبتی داشته باشیم
– من سپیده نصفت هستم رشته تحصیلیم داروسازی هست دکتر داروساز هستم و در حال حاضر کلینیک و داروخانه ویوا رو که در واقع پایه گذارش بودیم اداره میکنم
در مورد زمانی که به کانادا اومدم سال 2002 میلادی همراه همسرم و فرزندم در اون زمان به کانادا امدم. داروسازی را در ایران خوندم فارغ التحصیل دانشگاه تهران هستم . در اینجا مسلما باید برنامه ارزیابی مدارک انجام می‌دادیم و امتحان‌های خاصی رو باید می‌گذروندم که این اتفاق افتاد در همون سال‌های اول و سال ۲۰۰۵ من لایسنس داروسازیم رو در انتاریو گرفتم و از همون زمان مشغول به فعالیت داروسازی هستم البته در ایران هم سابقه کار در تامین اجتماعی داشتم. فعالیت های کاریم در کانادا اول به صورت کار در داروخانه بود و در داروخانه های مختلف کار میکردم و بعد به دلایلی ما مدتی حدود پنج سال در امریکا زندگی کردیم در ایالت تگزاس شهر دالاس و در اونجا هم من لایسنس داروسازی رو گرفتم و در بیمارستان مشغول به کار بودم در واقع من در حال حاضر هم در ایران به عنوان داروساز شناخته میشم هم کانادا انتاریو و هم ایالت تگزاس امریکا . همون زمانی که در بیمارستان من مشغول به کار بودم همیشه تو ذهنم بود که فعالیت های دیگه به جز کار داروسازی داشته باشم و در واقع یه کارهای بتونم توی Healthcare system انجام بدم.
به همین دلیل من یک دوره‌ای لیدرشیپ شروع کردم و در همونجا به پایان رسوندم زمانی که این Pharmacy Leadership Program رو کامل میکردم همیشه تو ذهنم بود که یه سیستمی درست بکنم که در واقع به اسم Multidisciplinary Healthcare System گفته میشه که در واقع در اون پرووایدر های مختلف مثلا پزشکان ،نرس ها فرض بفرماییددایتیشن، داروخونه اینها همه در کنار هم مشغول به فعالیت هستند و این ذهنیت رو مدت ها داشتم زمانی هم که برگشتیم به کانادا ، سال ۲۰۱۴ ،من مجددا در چند تا داروخونه به صورت پاره وقت کار میکردم ولی همیشه تو ذهنم بودش که این در واقع سیستم رو ایجاد بکنم که خوشبختانه یه موقعیتی ایجاد شد چون همسر من هم پزشک هستند ایشون در واقع تخصص و فوق تخصص کلیه و فشار خون دارند با هم تونستیم کلینیک و داروخانه ویوا را در ریچموند هیل در سال ۲۰۲۰ تاسیس بکنیم
شروع فعالیت کلینیک و داروخانه ویوا با چالش های خودش مواجه بود به خصوص اینکه درست همزمان با فعالیت کلینیک و داروخانه کووید به تدریج شیوع پیدا کرده بود و درست روزی که ما در داروخانه و کلینیک رو باز کردیم در واقع همون روزی بود که در ریچموندهیل اعلام کردند باید همه بیزنس ها بسته باشند و این برای ما چالش بسیار بزرگی بود چون ما به قول معروف بیزینس تازه بودیم و میخواستیم خودمون رو به جامعه معرفی بکنیم و متاسفانه هیچ راه به جز در واقع راه های دیجیتال و سوشال مدیا نداشتیم در نتیجه ما فعالیتمون رو شروع کردیم
البته پزشکامون هم نمیتونستن فعالیت بکنن فقط داروخونه اجازه داشت ان موقع باز باشه . پزشک ها هم از خونه کار میکردند. در اون موقع ما یک پزشک داشتیم که همسر من بود داروخونه من بودم و یک نفر که به قول معروف منشی پزشک بود.به همین صورت ادامه دادیم در چند ماه اول و به تدریج تونستیم نیروهای دیگه را جذب بکنیم پزشک دوم دو سه ماه بعد شروع به فعالیت کردن و در حال حاضر که من خدمتتون هستم
در واقع چهارمین سال فعالیت ما هست چون ما اپریل ۲۰۲۰ فعالیتمون را شروع کردیم و الان دقیقاً ۴ سال از اون زمان گذشته میتونم خدمتتون بگم که در داروخانه ما سه تا داروساز هستیم سه تا اسیستنت داریم یک نفر Registered Pharmacy Technician همکار شدن با ما که خیلی هم خوشحال هستیم . در کلینیک ما نه تا پزشک داریم سه نفر متخصص هستند شش نفر پزشک های خانواده هستند و Walk-In Clinic داریم و در عین حال همکارانی دیگه ای داریم از جمله متخصص تغذیه و دو نفر دستیار پزشکان هستند و افرادی که به قول administration معروف یا در رسپشن هستند یه چیزی حدود شش هفت نفر هستند که به صورت پاره وقت یا تمام وقت با ما کار میکن یعنی جامعه کوچک سه نفری ما یه چیزی حدود ۲۵ شش نفر شده در عرض چهار سال که من خیلی هم خوشحال هستم از این موضوع در حوزه سلامت توی کانادا یا حداقل انتاریو
ما تعداد زیادی پزشک و داروساز ایرانی داریم البته در از رشته‌های مختلف هم مسلماً تعداد زیادی هستند ولی حداقل در زمینه کاری ما تعداد بسیار زیادی پزشک ایرانی داریم بسیار زیاد داروساز داریم که از جنبه‌هایی خوشحال کننده است به خاطر اینکه همکار هستیم و با همدیگه تعامل داریم صحبت میکنیم ارتباط داریم از نقطه نظرات اونها در واقع استفاده میکنیم در زمینه های مختلف پزشکی متخصص های مختلف داریم که میتونیم ازشون استفاده بکنیم
خوشبختانه این داستان از زمانی که ما وارد کانادا شدیم خیلی متفاوت هست اون زمان تعداد افرادی ایرانی که در حوزه پزشکی و داروسازی بودن مسلما خیلی کمتر بود الان بیشتر هست. افراد معمولاً دوست دارند با کسانی که همزبان خودشون هستند در مورد مسائل پزشکی شان صحبت بکنند این توی همه فرهنگ ها و زبان ها هست و دلیلش هم بیشتر اینه که افراد میتونن راحت تر با پزشکشون با داروسازشون به زبان خودشون صحبت بکنند
من خیلی وقت ها شنیدم که افراد میان و خیلی خوشحالن از اینکه ما پزشک ایرانی داریم یا داروساز ایرانی داریم بخاطر اینکه وقتی که به پزشکان با زبان‌های دیگه مراجعه می‌کند راحت نمی‌تونن صحبتشون رو بکنن یا اون چیزایی رو که در واقع عادت کردن بهش و به زبان خودشون به راحتی میتونن بگن به انگلیسی نمی‌تونند بگن . روی این حساب واقعاً خوشحال کننده است که این جامعه داره زیاد میشه ، پزشکان داروسازان زیاد دارند میشن و میتونن به افراد فارسی زبانمون کمک کنند.
بیشترین چیزی که توی مجله ویژنتو سعی میکنیم بهش برسیم این ویژن هست که در آینده ما چشم انداز را چطور میبینیم برای بیزینس های ایرانی در تورنتو و اینکه اصلا کشورمون داره به چه سمتی میره منظورم کانادا هست به چه سمتی داره پیش میره
خب خیلی از دوستان نظرشون این بود که مثلاً نسبت به ۱۰ سال گذشته ۱۵ سال گذشته زیرساخت های تورنتو خیلی زیاد نشده بیمارستان خیلی زیاد نشده حتی جاده سازی یا مسائل زیرساختی ولی جمعیت به شدت زیاد شده بله و اینا کمبود میاره و اینا خیلی مشهوده تو این سال های اخیر تو حوزه شما چطور تو بخش کلینیک یا داروخانه؟
خوب یه نکته ای که جالبه بدونیم اینه که سیستم درمانی کانادا به خصوص در انتاریو یک سری مسائل و مشکلات خودش رو داره مهم‌ترین چیزی که هست اینه که در واقع به قول اینجاییا Funding کمه برای سیستم درمانی . به همین دلیل هست که مثلا توی کمپین ها و جاهای مختلف احیانا میشنوید که مثلا نرس ها دارن اعتراض میکن یا جوامع و گروه های مختلف به این سیستم اعتراض میکن یه دلیلش اینه که سیستم درمان کانادا دولتی هست البته سیستم دولتی خیلی خوبی ها داره ولی به شرط اینکه هزینه هاش را بتونه پوشش بده و چون هزینه ها به صورت کامل یا کافی پوشش داده نمیشن در خیلی از موارد مشکل پیدا میکن مثلاً اینکه وقت های دکترها خیلی دیر به دیر اتفاق میفته یعنی یه نفر به خصوص اگر بخواد متخصص خاصی را ببینند ممکنه تا پنج ماه شش ماه یا بعضی وقتا یک سال شخص توی نوبت باشه تا بتونه اون پزشک رو ببینه همه اینها برمیگرده به در واقع همون بودجه دولت و اینکه اجازه نمیدن سیستم های خصوصی فعالیت بکنند.
سیستم‌های خصوصی بیشتر در مورد فرض بفرمایید دندانپزشکی در مورد زیبایی چشم بعضی قسمت‌های چشم پزشکی اینا به صورت خصوصی هستند ولی سیستم‌هایی مثل بیمارستان‌ها پزشک‌ها اصلاً قانوناً اجازه ندارند که از بیماری که اوهیپ داره یا کارت انتاریو رو داره چیزی رو شارژ بکن در واقع اگر مثل ایران سیستم خصوصی و دولتی هر دو با هم وجود داشته باشه میتونه یه مقدار کمک کنه تا بار سنگین از دولت برداشته بشه البته میدونیم که خیلی خیلی پشت این صحبت هست و نمیخوام من وارد جزئیاتش بشم ولی نظر شخصی من این هستش که اگر یک سیستم خصوصی موازی با سیستم دولتی وجود داشته باشه و هر دو بتونن درست و در کنار هم کار بکنند شاید بتونه برای سیستم درمانی ما خیلی کمک کننده باشه
– میدونیم که خیلی از دوستانی که از ایران تازه میان با سیستم درمانی ایران خیلی راحت بودن سر کوچه شون ساختمان پزشکان بود تمام تجهیزات دستگاه ها سر هر کوچه‌ای پیدا می‌شد ولی اینجا خیلی براشون عجیبه که خوب چندین ماه باید صفحه انتظار وایسن تا یه دونه مثلاً عکسبرداری ساده میخوان انجام بدن یا ام ار ای. دوستی اینجا ما داشتیم چشمش آب مروارید داشت حدود بالای ۹ ماه دیگه بهش وقت داده بودن بنده خدا می‌گفت من تا ۹ ماه دیگه اصلاً چشم دیگه ندارم دیگه که عمل بشه و خیلی به هر حال شاکی اند
– همینطور صف انتظار اورژانس که یه چیزی حدود هفت هشت ساعت نرمالش هست سیستم درمانی اینجا تو ذوقشون میخوره بعضی ها هم به ذهنشون می‌رسید که یک راه متعادلی رو پیدا بکنن حالا کارهایی که از راه دور میشه انجام داد مثلا از پزشکشون تو ایران مشورت میگیرن بر فرض مثال .
قرص و دارو رو نمی‌تونن کاریش بکنن یا اینکه مواردی که فیزیکی اگر احتیاج باشه نمی‌تونن کاریش بکنن و به هر حال گاورمنت اینجا هم اجازه نمیده که سیستم درمانی دیگه‌ای دخالت بکنه توی سیستم درمانی اینجا و اون حساسیت بالا را دارند ولی راه میانی فعلاً شناخته نشده که بشه حتی مثلاً سیستم پزشکی امریکا
یا حالا میدونم که خیلیا حتی مکزیک میرن یا کشورهای امریکای جنوبی میرن برای درمان و ماها که ایرانی هستیم شاید حتی برای مسافرت هم که می‌ریم اونجا حتی دندون پزشکی یا سیستم پزشکی دیگه را ترجیح میدیم که تو ایران انجام بدیم برگردیم
راه حلی به ذهنتون میرسه یا اینکه چشم اندازی به ذهنتون میرسه
دقیقا همین صحبتی که شما میفرمایید من خاطرم هست که چند سال پیش با داروسازی کار میکم بعد همون موقع ایشون یه مشکل حالا دقیقا یادم نیست ولی جراحی کوچیکی داشتن و صحبت میکردن میگفتن که من اینجا بخوام منتظر بشم چرا این کار بکنم پا میشم میرم مصر و همونجا سریع هم انجام میدم و برمیگردم و واقعا هم همین کار کرد خیلی از دوستان و آشنایان ما هم همین کار میکن چون احساس میکنند که سیستم درمانی اینجا نه اینکه کارایی نداره خیلی طول میکشه تا اون نتیجه را که اینا میخوان بهش برسن
سیستم درمانی اینجا خیلی خوبه در جایگاه خودش اگر که یه مسئله اورژانسی باشه چون من برخورد کردم حتی مثلا برای پسر خودم یکی دو اورژانس بود که خب رفت و جراحی سریع رو هم انجام دادن یعنی در فاصله فرض بفرمایید ۵ یا ۶ ساعت یه جراحی باید انجام می‌شد واقعاً هم انجام دادن توی اون موقعیت‌ها خب اتفاق می‌افته ولی وقتی که یه چیزی به صورت مزمن هست خیلی طول میکشه تا به اون نتیجه که میخوان برسن و برای همین صحبت شما درسته خیلی ها برمیگردن همون مملکت خودشون خیلی از ایرانی ها را من میدونم که برای عمل های که دارند مثل چشم یا دندانپزشکی و چیزای دیگه برمیگردن به ایران و کارها را انجام میدن همونطور که گفتم من فکر میکنم اگر در واقع دو تا سیستم خصوصی و دولتی در کنار هم باشه خوبه. یکی از مسائلی که فکر میکن این هستش که اگر سیستم دولتی خصوصی باشه پزشکان خوب میرن توی قسمت خصوصی کار میکن و دیگران تو قسمت دولتی ولی همچین چیزی نیست ما توی ایران هم میبینیم که به این صورت نیست خیلی پزشک های خوب داریم که قسمت دولتی هم هستن و تو قسمت خصوصی هم کار میکنند پس این امکان در اینجا هم وجود داره حالا فقط باید جزئیاتش در واقع درست بشه
یه راهکار دیگه که دولت اینجا حداقل در انتاریو شروع کرده و کار میکنه و البته استان های دیگه هم بعضی هاشون پیشرو تر هستند بعضی هاشون قبل تر از انتاریو هستند اینه که اجازه برای یک سری فعالیت‌هایی که پزشکان انجام میدن رو به سایر افرادی که در سیستم درمانی فعال هستند میدند. مثلاً یکی از کارهایی که از پارسال در واقع در انتاریو شروع شده که این البته در آلبرتا که معمولا پیشرو هستش توی این قضیه چند سالی هست این کار را انجام میدند، یا بریتیش کلمبیا فکر میکنم دو سال قبل از ما شروع کردن ولی یکی از کارهایی که انجام دادن اینه که یک سری بیماری ها رو اجازه دادن داروسازان براشون دارو تجویز بکنن و خوب این در واقع اگر به صورت گسترده تبلیغ بشه باعث میشه که یه باری از دوش پزشکان برداشته بشه و اون بار رو در واقع داروسازان در داروخونه ها بتونن جورشو بکشن .خوبی های خودش داره برای اینکه این همانطور که گفتم اون سیستم پزشکی رو یه مقدار مسیرش را تغییر میده و مریض میاد داروخونه و ما به عنوان داروساز میتونیم اون کار را انجام بدیم. در واقع معاینه انجام نمیدیم ولی ارزیابی انجام میدیم و برای اون مریض دارو تجویز بکنیم
در عین حال مثلاً در انتاریو ما نرس‌ها رو میبینیم که جدیداً دارن بهشون اجازه میدن نسخه بدن یه چیز دیگه‌ای که در راستای صحبتی که شما کردین هست نرس پرکتیشنرها هستند. آنها در واقع نرس‌ها یا پرستارانی هستند که یه درجه بالاتر میرن درس میخونند و اونها خیلی شبیه پزشکان هم میتونن تشخیص بدن هم میتونن دارو بنویسند آزمایش فرض بفرمایید اسکن همه اینا رو میتونن انجام بدن تنها مشکلی که اینجا هست اینه که گاورمنت انتاریو دولت انتاریو اجازه نمیده که نرس پرکتیشنر ها دولت رو بیل بکنند یعنی در واقع ویزیتشون رو از دولت بگیرند به همین دلیل از اونا خیلی نمیشه استفاده کرد در سیستم ها مگه اینکه به مریض بگیم هزینه ویزیتش رو بده این یکی از چیزهایی که به نظر من اگه بشه روش کار کرد خیلی خیلی میتونه توی سیستم درمانی کمک کننده باشه و باعث بشه که در واقع بار از پزشکان برداشته بشه یک مقدار در واقع شیفت بشه به نرس پرکتیشنرها و آنها هم بتونن فعالیت بکنن و در واقع افراد هم بتونن به قول معروف به سیستم پزشکی راحت‌تر دسترسی داشته باشد
– خیلی خیلی ممنون خانم دکتر خیلی لطف کردید جواب‌های خیلی جامع و مبسوط دادید در زمینه سیستم پزشکی و خیلی ممنون از شما که این دعوت را پذیرفتید و دانش‌تون را با مشترکان مجله به اشتراک گذاشتید خواهش میکنم خیلی ممنون از شما که زحمت کشیدین و این برنامه را هماهنگ کردید ممنون متشکرم شبتون بخیر خیلی ممنون شب شما بخیر
