آمارهایی به شدت دلخراش 

آیا می دانید ايران در ٢٨ميدان نفتي و گازی ،در دريا و خشکی با هفت همسايه غربی و جنوبی خود  مشترك است؟؟؟

اما متأسفانه ما در حدي بسيار ضعيف در قياس با همسايگان از ١٠ ميدان  مشترك بهره برداری مي كنيم و در١٨ميدان ديگر بهره برداری ما صفر است.

ده سال مشكلات اوایل انقلاب و جنگ و ١٢سال تحريم ما را نسبت به همسايگان، به شدت در برداشت از ميادين مشترك، عقب انداخته است.

متأسفانه بدليل كمبود سرمايه و تكنولوژي اين شكاف هر روز عمیق و عمیق تَر مي شود.

در حاليكه سرمايه گذاري ما به زحمت در ميدان مشترك گازي پارس جنوبي با قطر به ٧٠ ميليارد دلار مي رسد ،  سرمايه گذاري كشور کوچک  قطر با جمعيت بومي كمتر از يك ميليون نَفَر در اين ميدان بيش از ٤٠٠ ميليارد دلار است.

 برداشت قطر از لإيه نفتي پارس جنوبي روزانه ٤٥٠ هزار بشكه و سهم ما صفر بشكه است.

قطراز قبل برداشت چند برابري نسبت به ما، از ميدان مشترك پارس جنوبي به بالاترين درآمد سرانه ممکن یعنی (١٠٥ هزار دلار) دست يافته است.

برداشت عربستان از ميادين مشترك روزانه ٤٠٠ هزار و ما ٤٠ هزار بشكه است.

 بيشترين ميادين مشترك ما با عراق است كه بدليل مشكلات ناشي از جنگهاي گذشته تنها كشوري بود كه تا چند سال قبل در برداشت از ميادين مشترك از ما عقب بود.

اما در سالهاي اخير با هجوم شركت هاي نفتي جهان  به عراق گوي سبقت را در برداشت از ميادين مشترك از همه همسايگان ربود.

 جالب است در امد حاصل از اين غارتهاي نجومي عمدتا به جيب دشمنان ما و براي تقويت تروريستهاي تكفيري مي رود.

 از ٧ كشور همسايه كه ميادين مشترك با هم داريم فقط عراق و عمان با ما در تخاصم نيستند.

مابقي با شدت و ضعف از عربستان گرفته كه براي ما شمشير را از رو بسته تا امارات كه از ما جزيره مي خواهد

 و قطر كه بعد از عربستان بزرگترين حامي مالي تكفيري هاست با ما در حال جنگ سرد هستند.

درحاليكه كشورهاي همسايه بي سر وصدا در حال غارت منابع نفتي و گازي ملت مستضعف ایران ، از ميادين مشترك هستند.

طبق معمول در فضاي سياست زده ما،

به بهانه دفاع از استقلال كشور و با پيراهن عثمان كردن قراردادهاي نفتي، و در دعوايي كه احتمالا تا اتمام منابع ميادين مشترك طول مي كشد، بر استمرار غارت منابع ملي كشور مهر تاييد مي زنيم .

 در واقع دعواي ما بر سر استقلالي است كه در چند سال اينده اصولا وجود ندارد كه ما بخواهيم نگران ان باشيم.

 زيرا با سرعتي كه همسايگان منابع مشترك نفت و گاز ما را غارت مي كنند چيزي از اين منابع باقي نمي ماند كه با قرار دادهاي نفتي با كفار استقلال ما اسيب ببيند.

 بجاي اينكه از اين رقابت هاي سياسي بچگانه دست برداشته و قوانين خود را با قراردادهاي مشابه كه همسايگان ما از انها براي جذب سرمايه و تكنولوژي هاي پيشرفته استفاده مي كنند هماهنگ كنيم، به دعوايي زيانبار با چاشني شعارهايي به ظاهر ارزشي و در باطن ضد ملي كه فقط منجر به انتفاع دشمنان و همسايگان ما ميشود مشغوليم.

به گفته آقاي جوادي رئيس سابق شركت ملي نفت، هزينه هر روز تاخير در برداشت سهم ما فقط از ميدان پارس جنوبي ١٠٠ ميليون دلار است.

 براي درك بهتر از دست رفتن انتفاع ما فقط از همين يك ميدان از ٢٨ ميدان مشترك ، با فرض اينكه آقاي جوادي ٥٠٪‏ در برآوردش از درامد ما از اين ميدان اشتباه كرده درامد از دست رفته ما سالانه از اين ميدان ١٨ ميليارد دلار معادل٦٤هزار ميليارد تومان است.

كل يارانه سالانه ما ٣٦ هزار  ميليارد تومان است.

اگر هزينه احداث هر كيلومتر اتوبان را بطور متوسط 5 ميليارد تومان فرض كنيم ، ١٢/٦٠٠ كيلومتر مي شود.

جاده هاي اصلي ما كه هنوز اتوبان نشده اند كمتر از اين مقدار است.

هزينه تجهيز هر هكتار ابياري قطره اي

١٠ ميليون تومان است با اين مبلغ سالانه ٦/٣٠٠/٠٠٠ هكتار باغ به سيستم ابياري قطره اي مجهز مي شود.

كل باغات كشور ما ٢/٣٠٠/٠٠٠هكتار است.

كل بودجه عمراني در سال جاري ٦٠ هزار ميليارد تومان است.

واقعا  قابل درك نيست كه چطور يك شركت مثلا كره اي سرمايه و تكنولوژي خود را مي اورد و طبق عرف معمول دنيا، به نسبت سرمايه و كاري كه در ان ميدان انجام مي دهد در برداشت از ان ميدان در چند سال سهيم مي شود و با اين عمل استقلال ما را مخدوش مي كند؟!

اما غارت بي حد و حصر منابع بين نسلي ما ،  ان هم توسط دشمنان قسم خورده ما نقض استقلال كشور نيست!

پس با اين وصف نيازمند تعريف جديدي از استقلال هستيم.

ما هنوز به اين قائده منطقي نرسيده ايم اين قرار دادها دقيقا مشابه عرضه يك كالا در بازار بين المللي است.

كالاي عرضه شده شما از نظر كيفيت ، قيمت، نحوه تحويل و خدمات بعد از فروش، بايد يا برتر، يا مشابه و يا به ان خيلي نزديك باشد و الا خريدار ديوانه نشده در شرايط غير انحصاري و رقابتي بيايد از شما خريد كند چون که قانون شما چنين حكم مي كند !

برگرفته از : تاریخ معاصر