سه نوع «بیزینس مدل» کارآمد
بیشتر از یک ایده ساده برای ایجاد کسب‌وکاری موفقیت‌آمیز، لازم است. برای شروع، باید نقشه راه داشته باشید. نقشه راهی که شما را در مسیری درست هدایت کند.
از آن‌جایی که کسبوکار با سودآوری رونق می‌گیرد، یکی از مهم‌ترین سؤالاتی که باید قاطعانه از خودتان بپرسید این است که چگونه کاربران خود را برای درآمدزایی بیشتر افزایش دهید.
پاسخ این پرسش‌ها زیر چتر «بیزنس مدل» یا همان مدل کسبوکار قرار می‌گیرند.
مدل‌های کسبوکار بسیاری وجود دارد، ولی سه نوع از آن‌ها ارزش آن را دارند که در بازار امروز مورد مطالعه قرار بگیرند:
۱ـ طراحی بیزنس مدل براساس تقاضا:
این مدل توجه زیادی را به خود جلب کرده‌است، زیرا هرروز استارتاپ‌های بیشتری درحال پذیرش آن هستند. همان‌طور که از نامش پیداست، این مدل کسبوکار مبتنی بر تقاضا و وابسته به ارایه به‌موقع محصولات و خدمات است.
بسیاری از مردم استدلال می‌کنند که محبوبیت روزافزون این مدل به دلیل شیوه زندگی متفاوتی‌ست که اکنون به آن روی آورده شده‌است.
زندگی ماشینی که در آن، به لطف تکنولوژی، انتظار می‌رود از لذت‌های فوری بهره‌مند شویم و در کمترین زمان به مقصودمان برسیم.
مدل مبتنی برتقاضا به ویژه برای کسب‌و‌کارهای پلتفرمی مناسب است که زیرساخت‌های موجود را برای حل مشکلات‌شان بهینه می‌کنند.
۲ـ بیزنس مدل پریمیوم:
این مدل اغلب توسط محصولات فناورانه مورد پذیرش قرار گرفته است. این محصولات در دو گروه ابتدایی و پیشرفته تقسیم‌بندی می‌شوند.
هدف از این مدل ارتقاء ویژگی‌های اساسی به‌صورت رایگان است که هرکسی بتواند از آن‌ها استفاده کند.
یک سرمایه‌گذار خطرپذیر، مدل‌های پریمیوم را اینگونه توصیف می‌کند:
خدمت‌رسانی رایگان که مشتریان زیادی را از طریق تبلیغات دهان به دهان، شبکه‌های اجتماعی و بازاریابی با جستجوی ارگانیک و … به‌دست می‌آورد. «دراپ باکس»، «اورنوت» و «میل چیمپ» از جمله شرکت‌هایی هستند که توانسته‌اند این مدل را با موفقیت به سرانجام برسانند.
۳ـ بیزنس مدل کارآمد برای ایجاد شرکت‌های میلیارد دلاری
چیزی که مدل «پریمیوم» را جالب توجه می‌کند، چیزی نیست جز کارکرد روان‌شناسانه این مدل.
درواقع وقتی به کاربر اجازه دسترسی رایگان برای استفاده از ویژگی‌های بسیار باکیفیت داده می‌شود، احتمال دارد که منجر به تصرف سریع بخشی از ذهن او شود. خیلی زود، بعضی کاربران که محصولی را ضروری یافتند بابت ویژگی‌های پیشرفته‌تر آن بیشتر پرداخت خواهند کرد.
به‌علاوه افراد معمولا به آنچه رایگان است، کیفیت کمتری را نسبت می‌دهند و ترفیع قیمت هرچند جزیی را به‌عنوان روشی برای باکیفیت‌تر جلوه دادن محصول یا خدمت درنظر خواهند گرفت.
این مدل با یک قانون 5 درصدی کار می‌کند. یعنی 5 درصد مشتریان پرداخت 95 درصد از کاربران رایگان را پشتیبانی می‌کنند.
برای مثال، «میل چیمپ»، در یک سال با اتخاذ این مدل 150 درصد افزایش در پرداخت مشتریان و 650 درصد افزایش سود را گزارش کرد.
درمورد لینکدین، کمی کمتر از 20 درصد کاربران بابت خدمات پریمیوم پرداخت می‌کند، اما این شرکت در سال 2017 درآمد نزدیک به یک میلیارد دلار کسب می‌کند. مدل پریمیوم قدرت رونق بخشیدن به کسبوکار را دارد.
«وقتی به کاربر اجازه دسترسی رایگان برای استفاده از ویژگی‌های باکیفیت داده می‌شود، اینکار منجر به تصرف سریع بخشی از ذهن او می‌شود.»
۴ـ بیزنس مدل کالای مجازی:
اگر تا‌به‌حال یک بازی به‌صورت آنلاین انجام داده باشید یا نیاز بوده محصولی غیرملموس را از یک اپ خریداری کنید، این یعنی مدل کسبوکار کالاهای مجازی را تجربه کردید.
مثلا وقتی افراد از بازی روی گوشی تلفن همراه‌شان لذت می‌برند، توسعه‌دهندگان این بازی تلاش می‌کنند تا بتوانند از آن کسب درآمد کنند. به این ترتیب که برای کاربران قابلیت خرید ایجاد می‌کنند تا اگر مرحله‌ای از بازی را از دست دادند بتوانند آن را جبران کنند و به‌سرعت وارد بازی شوند.
مثل امکان خرید «قدرت» در بازی‌های اکشن که یک تجربه لذت‌بخش را از بازی برای کاربر ایجاد می‌کند.
اگر قصد دارید یک اپ یا بازی بسیار جذاب ایجاد کنید، این مدل یکی از جذاب‌ترین مدل‌هایی است که می‌توانید درنظر بگیرید.
زمانی افراد کالاهای مجازی خریداری می‌کنند که تجربه‌شان با یک محصول فریبنده جذاب‌تر شود.
برگرفته از Entrepreneur.com
مترجم: نازنین توکلی
