به گفته سازمان زمین‌شناسی، فرونشست زمین به “بیخ گوش” تهران رسیده است.
فرونشست به”بمب ساعتی بی‌صدا” تشبیه شده که علاوه بر ایجاد گودال‌های بزرگ، می‌تواند موجب تخریب سازه‌ها شود و مقاومت آنها را در برابر زلزله کاهش دهد.
مطالعات سازمان زمین‌شناسی ایران نشان می‌دهد که برخی نقاط اطراف تهران سالیانه ۲۵ سانتی‌متر فرونشست دارد، اما این فرونشست در تمام نقاط اطراف تهران یکدست نیست. بر اساس همین مطالعات، فرونشست زمین در حاشیه جنوب غرب تهران در ۱۰ سال گذشته تقریبا دو تا سه برابر شده است.
این اولین باری نیست که درباره این پدیده و گسترش آن در ایران هشدار داده می‌شود. تیرماه سال گذشته نیز رئیس سازمان نقشه‌برداری ایران به ایسنا گفته بود بررسی اندازه‌گیری‌ها و داده‌های ۱۵ سال اخیر نشان می‌دهد که ۴۴ محدوده پرخطر به لحاظ میزان فرونشست زمین در ایران شناسایی شده است.
رئیس سازمان نقشه‌برداری سال گذشته تاکید کرده بود که استان‌های تهران و اصفهان، از جمله حادترین محدوده های فرو نشست هستند.
علل فرونشست زمین
استخراج بیش از حد آب‌های زیرزمینی یکی از علل اصلی فرونشست زمین است. این وابستگی تقریبا اثبات شده، همچنین سابقه و رخداد فرونشست جدید نیست و چندین دهه است که این رخداد در کشورهایی مانند آمریکا با نرخ بالا در حال رخ دادن است.
فرونشست زمین، عمدتا در زمین‌های کشاورزی واقع در حاشیه شهرها و روستاها رخ داده است که از رسوبات یا خاک ریزدانه تشکیل شده‌اند.
مطالعات سازمان زمین‌شناسی نشان می‌دهد که فرونشست در همه دشت‌های ایران که «دارای آب شیرین قابل برداشت هستند، وجود دارد»؛ و دیگر دشتی در ایران وجود ندارد که از فرونشست به دور باشد.
سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات معدنی در چهار دهه گذشته این پدیده را زیر نظر داشته و از دو دهه پیش نیز «هشدارهای لازم نسبت به رخداد فرونشست زمین» را داده است.
“یک پدیده مهیب”
فرونشست زمین “پدیده‌ای مهیب” است که در حال حاضر بسیاری از کلان‌شهرهای ایران با آن درگیرند؛ کلان‌شهرهایی مانند تهران، اصفهان، کرج، مشهد و دشت‌هایی همچون مرودشت در فارس و رفسنجان در استان کرمان با چالش فرونشست مواجه هستند.
مردم تهران در گذشته نیز شاهد تصاویر هولناکی از فروریزش زمین در چند خیابان شهر بوده‌‌اند.
آنها به چشم خود دیده‌اند که زمین دهان باز کرده، و حفره‌ای عمیق در آن ایجاد شده و قربانی گرفته است.
وضعیت وخیم استان فارس نیز برای مسئولان حکومت ایران تازگی ندارد.
خبرگزاری ایلنا اردیبهشت گذشته به نقل از محمد درویش، کارشناس حوزه محیط زیست گزارش داده بود که در بخش‌هایی از استان فارس میزان فرونشست زمین ۱۴۰ برابر میزانی است که اتحادیه اروپا آن را شرایط بحرانی ارزیابی می‌کند.
از استان اصفهان به عنوان بدترین استان ایران به لحاظ وقوع مخاطره فرونشست زمین یاد می کنند و گفته شده است: “وضعیت این استان حتی از استان تهران بدتر است”.
کارشناسان سازمان زمین‌شناسی ایران پیش‌بینی کرده‌اند در شرایط خشکسالی که اکنون این کشور با آن روبروست «اگر منابع آب مدیریت نشود، استان‌های گیلان و مازندران که درگیری کمی با پدیده فرونشست دارند، آنها هم دچار آفت فرونشست خواهند شد.»
“مرگ آبخوان‌ها”
مدیرکل دفتر بررسی مخاطرات زمین سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات معدنی در ایران گفته است که فرونشست زمین “به معنای مرگ آبخوان‌ها” است و «وقتی که ذرات آبخوان‌ها بر اثر فرونشست زمین جمع و فشرده می‌شوند، دیگر قابلیت بازگشت به وضعیت اولیه را ندارند، از این رو فرونشست به عنوان یک مخاطره غیر قابل بازگشت محسوب می‌شود.»
به گفته او، این همه علاوه بر خطرهایی است که فرونشست زمین در «سطح و پی‌سازه‌ها و یا ایجاد ترک و شکاف در سازه‌ها» از جمله خطوط جاده‌ها و راه‌آهن، خطوط انتقال برق و گاز، نفت، پالایشگاه‌ها و نیروگاه‌ها ایجاد می‌کند. به گفته این کارشناس، فرونشست زمین مقاومت سازه‌ها را در برابر زمین‌لرزه نیز کاهش می‌دهد.
دویچه وله
