انتخاب سردبیر

من از خیلی چیزها می‌ترسیدم؛ از مادیان سپیدِ پدربزرگ، از مدیر مدرسه، از نزدیک شدن وقت نماز، از قیافه عبوس شنبه.

چقدر از شنبه ها بیزار بودم .

 خوشبختی من از صبح پنجشنبه آغاز می‌شد . عصر پنجشنبه تکه‌ای از بهشت بود. شب که می‌شد در دورترین خواب‌هایم طعم صبح جمعه را می‌چشیدم .

در دبستان از شاگردان خوب بودم. اما مدرسه را دوست نداشتم.

خودم را به دل درد می‌زدم تا به مدرسه نروم.

بادبادک را بیش از کتاب مدرسه دوست داشتم .

صدای زنجره را به اندرز آقای معلم ترجیح می دادم.

وقتی در کلاس اول دبستان بودم  یادم هست یک روز داشتم نقاشی می‌کشیدم، معلم ترکهٔ انار را برداشت و مرا زد، و گفت :

 « همه درسهایت خوب است . تنها عیب تو این است که نقاشی می کنی ».

این نخستین پاداشی بود که برای نقاشی گرفتم!

با این همه، دیوارهای گچی و کاهگلی خانه را سیاه کرده بودم.

#سهراب_سپهری

بخشی از خاطرات