کنشگران خاموش

سراینده نغمه دوستی

سوم آبان ۱۳۷۹ : ۲۰ سال پیش، فریدون مشیری در تهران درگذشت:

 “در چشم من شمشیر در مشت / یعنی کسی را می‌توان کشت”.

سروده‌های او از آغاز تا انجام به دور از هرگونه ابهام، کنایه‌های چندپهلو و پیچیدگی بوده‌اند. او با ۱۵ جُنگ، پرتیراژترین کتاب‌های شعر را در ایران به چاپ رسانده و صمیمیت و معصومیت کودکانه لحن و سبک سروده‌هایش در این اقبال بی‌تأثیر نبوده است:

 “شاید چون به زبان مردم حرف می‌زدم”.

او به مسائل اجتماعی و سیاسی هم توجه داشته است:  “نبض جهان با نبض شاعر می‌تپد. من یکی از پرشورترین شعرهایم را هنگام جنگ ویتنام سال ۱۳۴۶ سرودم.

روحشان شاد.

دویچه وله

نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا