دقتهای گیر افتاده

انتخاب سردبیر

آنچه زندگی هر فردی را می‌سازد عمق و اندازه‌ی دقتی است که در طول زمان گردآورده و مهم‌تر آنکه این تمرکز را صرف بها دادن به چه اقلامی و حتی فراموش کردن چه چیزهای دیگری می‌کند.

انرژی بنیادی ما عملا صرف این دقتهای آکنده از نیاز و انکار می‌شود. نیازهایی که زندگی و شادی خود را وابسته بدان می‌دانیم و انکارهایی که ما را از دردها و خشم‌ها در امان نگاه می‌دارند.

دقتهایی که در سطح هیجان باقی‌مانده و هرگز مجال غنی شدن به شعور و آگاهی را نیافته است.

اما در واقع ما با ترسهای بیهوده و نیازهای بیهوده‌تر با‌ ارزش ترین زمان‌ها و ناب‌ترین انرژی حیات را، به آسانی به هدر می‌دهیم بی آنکه درک کنیم و بفهمیم چگونه پیوسته و بی‌وقفه هدیه‌ی زیستن و فرصت بیشتر دیدن را بر باد می‌دهیم، چرا که در عمل چنان ذهن ما با امور بی‌ارزش و گفتگوی درونی مرتبط با آن انباشته گشته است که هیچ مجالی برای درک چیزهای جدید باقی نمانده است و این بزرگترین حسرت زندگانی هر فردی است.

آنچه همه‌ی دقت ما را می‌بلعد شعور و اگاهی نیست بلکه عواطف ماست که در مرداب ناآگاهی چون قارچی سمی تکثیر شده و زندگی‌مان را از حیاتی که شایسته‌ی آن است تهی می سازد.

دکتر منصور میرزایی – روانشناس