ویروس کرونا و تئوری توطئه

با همه‌گیر شدن ویروس کرونا (کووید ۱۹) که تا به حال جان هزاران نفر را گرفته و جان میلیون‌ها انسان را در سراسر دنیا به خطر انداخته و پایه‌های زندگی اجتماعی و اقتصادی میلیون‌ها نفر را به لرزه در آورده است، بازار شایعات و تئوری‌های توطئه در سراسر جهان گرم شده است.

نگاهی به تاریخچه شیوع بیماری‌های همه‌گیر نشان می‌دهد، که جهان‌گیر شدن آن بیماری‌ها، همواره با تئوری‌های توطئه همراه بوده است.

شیوع بیماری طاعون (مرگ سیاه) در قرن چهاردهم که به مرگ بار‌ترین بیماریِ همه گیر تاریخ مشهور است و حدود ۷۵ تا ۲۰۰ میلیون نفر در رابطه با آن جان باختند، با توطئه مسموم کردن چاه‌های آب بوسیله یهودیان برای «سلطه بر جهان» همراه بود.

«آنفولانزای اسپانیایی» که از بهار ۱۹۱۸ تا تابستان ۱۹۱۹ دنیا گیر شد و بیش از ۵۰۰ میلیون نفر (یک‌ سوم مردم جهان در آن هنگام) به آن ویروس مبتلا شدند و بین ۱۷ تا ۵۰ میلیون نفر جان خود را از دست دادند، با توطئه «سم ارتش آلمان» همراه شد.

در رابطه با بیماری ایدز این تئوری توطئه منتشر شد که آمریکا آن را به مثابه جنگ ‌افزاری میکروبیولوژیکی در آزمایشگاه فورت دتریک (پایگاه مهم فرماندهی ارتش ایالات متحده امریکا در ایالت مریلند) تهیه و آن را روی اسرا، اقلیت‌ها و همجنس‌گرایان آزمایش کرده است.

بعد‌ها در رابطه با ویروس ابولا همان پایگاه نظامی مورد سو ء ظن قرار گرفت.

امروز هم به همراه شیوع و همه گیر شدن ویروس کرونا در جهان تئوری‌های توطئه، شایعات و ادعاهای خرافی در حال اشاعه است.

برخی آنرا سلاح بیولوژیکی می‌دانند، برخی دیگر آنرا مجازات الهی می‌دانند و عده‌ای می‌گویند این ویروس در آزمایشگاه‌های بیولوژیک در چین تولید شده تا علیه آمریکا و برای سلطه چین بر جهان بکار رود، برخی آنرا تولید و پرداخته شرکت‌های داروسازی و عده‌ای دیگر آنرا نتیجه تاثیرات مستقیم تعداد بیشمار برج‌های تلفن همراه 5G می‌دانند و در کنار این همه شایعات بازار داروهای تقلبی در اینترنت نیز داغ است.

عده‌ای هم در این میان بیل گیتس را مسبب اصلی این ویروس می‌دانند و باورمندند که بیل گیتس می‌خواهد در روند مقابله با ویروس«کووید ۱۹»، میکروچیپ‌هایی را در بدن مردم جاسازی کند، یا اینکه بنیاد «بیل گیت» سازمان جهانی بهداشت را کنترل می‌کند و یا گفته می‌شود که بنیاد «ملیندا و بیل گیتس» پس از ثبت حق انحصاری واکسن کرونا، تأمین مالی تهیه واکسن کرونا را به عهده گرفته است.

هدف این نوشتار بررسی و نظر خوانی اهداف بیل گیتس و بطور مثال حمایتش از سازمان جهانی بهداشت نیست بلکه روشن کردن عواملی است که باعث پدید آمدن این شایعات و تئوری‌های توطئه می‌شوند.

بطور مثال از آنجا که اغلب این شایعات و تئوری‌های توطئه به نوعی به «سازمان جهانی بهداشت» بر می‌گردند، در این نوشتار نویسنده به بررسی عدم شفافیت در کار و ‌تامین بودجه‌های این سازمان می‌پردازد.

سازمان جهانی بهداشت

سازمان جهانی بهداشت در سال ۱۹۴۸ تاسیس شد و امروز ۱۹۳ کشور در آن عضو هستند.

این سازمان هدف اصلی خود را اینگونه تعریف می‌کند:

– کمک به دستیابی مردم جهان به بالاترین سطح ممکن بهداشت و سلامت.
– توسعه سیستم‌های بهداشتی کارآمد در کشورهای فقیر.
– هماهنگ ‌کردن تلاش‌های بین‌ المللی جهت ریشه کن کردن بیماری‌های عفونی، مانند مالاریا و ایدز.
– حمایت از برنامه‌های پیشگیری و درمان چنین بیماری‌های عفونی.
– حمایت از تولید و توزیع واکسن‌های مؤثر و بی‌خطر.

سازمان بهداشت جهانی از همان ابتدای تاسیس خود، سلامت را، سلامت جسمی، روحی و اجتماعی تعریف کرده است.

این سازمان توانست در همان سال‌های نخست به موفقیت‌های چشمگیری، چون ریشه کن کردن آبله، طراحی و ارائه برنامه‌های مهم و اساسی برای توسعه بهداشت و خدمات درمانی همگانی در کشور‌های فقیر دست یابد.

زمانی سازمان جهانی بهداشت در میان افکار عمومی از جایگاه ویژه‌ای برخوردار بود. کمتر کسی به استقلال این سازمان شک می‌کرد. پزشکان جوان با آرمان‌های انسانی تمایل همکاری با این سازمان را داشتند. ولی شوربختا که این سازمان بدنبال انصراف روز افزون کشور‌های عضو به پشتیبانی مالی، هر روز بیشتر و بیشتر در دست بخش خصوصی و شرکت‌های دارو سازی و تمایلات و منافع آنها قرار گرفته است.

امروز ۸۰ درصد بودجه ۵/۶۲۴ میلیارد دلاری این سازمان از بخش خصوصی (بطور مثال بنیاد «ملیندا و بیل گیتس» ۶۰۰ میلیون دلار) تامین می‌شود.

در اکثر موارد حمایت شرکت‌های خصوصی، سازمانهای غیر دولتی و افراد از «سازمان بهداشت جهانی» با هدف تامین مالیِ بخش ویژه و معینی از احتیاجات این سازمان انجام می‌گیرد. یعنی سازمان تنها مجاز به هزینه کردن این پول در آن بخش ویژه که حمایت کننده تعیین می‌کند می‌باشد. بدان معنی که به کدام پروژه تحقیقاتی کمک شود، کدام اقدام پزشکی انجام و در کدام کشور تحقق یابد.

بطور نمونه بنیاد «میلیندا و بیل گیتس»، کمک‌های مالی خود را به ویژه جهت مبارزه و مهار کردن بیماری‌های عفونی و اقدامات واکسیناسیون و توزیع دارو اهدا می‌کند.

پرسش راستین اینست که چرا ۱۹۳ کشور جهان حاضر به تامین بودجه این سازمان جهانی نیستند تا موجودیت و بود و نبود این سازمان امروز در گِروی کمک‌های مالی افراد و سازمان‌های خصوصی نباشد و این سازمان به جولانگاه لابی گری سازمان‌ها و شرکت‌های صنعتی تبدیل نشود.

نا سالم بودن شکل تامین بودجه‌های «سازمان جهانی بهداشت» و نا روشن بودن نفوذ کنسرن‌های فراملیتی دارو سازی و تغذیه بر روی دولت‌ها و سازمانهای خیریه همه و همه موجب به وجود آمدن شایعات و انواع تئوری‌های توطئه می‌شوند.

سازمان جهانی بهداشت بدنبال شایعات و مشکلات مالی، روز سه شنبه ۱۹ ماه مای ۲۰۲۰ در جلسه مجازی خود با شرکت کشورهای عضو، قطعنامه‌ای را تصویب کرد، که در آن سازمان موظف به تحقیق و ارائه ارزیابی بی طرفانه، مستقل و جامعی از نقش، زمان بندی و روند کار خود در زمینه بیماری همه گیر ویروس «كووید ۱۹»می گردد.

امیدواریم که این تحقیقات گامی در جهت استقلال سازمان جهانی بهداشت باشد و سازمان بتواند در مقابل زیاد خواهی‌های رئیس جمهور آمریکا دونالد ترامپ مقاومت کند و از دست کشمکش‌های سیاسی دولت‌ها در درون این سازمان رهایی یابد.

همانگونه که «امانوئل ماکرون» رئیس جمهور فرانسه در ابتدای شیوع ویروس «کووید ۱۹» گفت: «دیوانگی محض است که دولت کنترل بخش‌های مربوط به رفاه عمومی، تغذیه، بهداشت و درمان و امنیت را به بخش خصوصی واگذار کند. دولت باید در فرانسه و در اروپا مجدداً کنترل بر روی این بخش‌ها را بدست آورد و استقلال و سرنوشت این بخش‌ها را تضمین کند».

باید پیشنهاد رئیس جمهور فرانسه را در مورد سازمان جهانی بهداشت نیز عملی کرد و سیستم سالم تری برای تامین بودجه‌های این سازمان بوجود آورد تا این سازمان استقلال کامل خود را باز یابد.

سندیکاها و اتحادیه‌ها، سازمانها و جامعه مدنی باید در دفاع و حمایت از حریم خصوصی شهروندان هرچه بیشتر فعال گردند.

پایان سخن:

تا زمانی که ۱۰ درصد جمعیت جهان ۸۰ درصد ثروت جهان را در اختیار دارند و تا زمانی که ۹۰ درصد جمعیت جهان تنها ۲۰ درصد باقیمانده را، و یک درصد ۱ جمعیت جهان ۵۰ درصد از ثروت جهان را در اختیار دارد و قدرت غیرقابل تحمل این اقلیت کوچک در توسعه جامعه جهانی شکسته نشود، گرسنگی، بیماری، استثمار، جنگ‌ها و تخریب محیط زیست از میان نخواهد رفت.

سیاوش قائنی  – ایران امروز